پرونده هشتمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت شب گذشته با نمایش آخرین فیلم هایش بسته شد و امروز مراسم اختتامیه این جشنواره در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار می شود . به این بهانه در آخرین دقایق این جشنواره به سراغ دو نامزد جایزه سینما حقیقت ، مهدی گنجی ؛ کارگردان مستند «من می‌خوام شاه بشم» و محسن استادعلی ؛ کارگردان « مستند جایی برای زندگی » رفتیم و نظر آنها را در رابطه با کیفیت جشنواره امسال جویا شدیم که متن این گفتگو به شرح زیر است.
مهدی گنجی : در جشنواره سینما حقیقت باید تمرکز را بر آن بگذارند که فیلم ها بیشتر دیده شوند .
مهدی گنجی ، پانزده سال است که در سینمای مستند فعال است و فیلم می سازد وی مستند «من می‌خوام شاه بشم» را شخصیت محور معرفی کرد ، مستندی که پروسه ساخت و فیلمبرداری آن سه سال زمان برده است ، وی در رابطه با داستان مستند «من می‌خوام شاه بشم» به خبرنگار سینما فستیوال گفت : ” این مستند یک کاراکتر اصلی دارد و به مدت ۷۰ دقیقه زندگی یک آدم و اتفاقاتی که برای وی در دامنه زمانی سه ساله میافتد را به تصویر می کشد . “
گنجی که پیش از این تجربیاتی چون ” مادرم منیژه ، معدن کار است ” ، ” همه اوراق و هویت من “و ” با تو مهتاب ” را در کارنامه هنری خود دارد ، در رابطه با کیفیت جشنواره امسال نسبت به دوره های پیشین گفت : ” جشنواره امسال جشنواره خوبی بود ، اگرچه همیشه در کنار زحمتی که مدیران برای راه اندازی جشنواره می کشند ، می شود انتقاداتی را وارد کرد ولی به نظر من این دوره از جشنواره در بخش بین الملل و نمایش های ویژه فیلم های خوبی آورده بودند و همچنین در تولیدات داخلی فیلم هایی بودند که کیفیت خوبی داشتند و تا جایی که من دیدم و کیفیت چند فیلم خیلی خوب بود و شاخص تر بودند . “
کارگردان مستند «من می‌خوام شاه بشم» در ادامه برای بهتر شدن جشنواره در سال های آتی اذعان داشت : ” اولین اقدامی که باید برای بهتر شدن جشنواره حقیقت انجام داد ، این است که تعداد فیلم ها را کم کنند و تمرکز را بر آن بگذارند که فیلم ها بیشتر دیده شوند چرا که معمولا در بخش مسابقه در جشنواره های مختلف دنیا تعداد فیلم های کمتری را قبول می کند و به ازای آن می تواند بخش های جنبی وجود داشته باشد و فیلم ها در آن بخش ها پخش شود .
نکته دیگری که وجود دارد این است که باید جلسات پرسش و پاسخ فیلم بعد از نمایش فیلم برگزار شود و در همه جای دنیا به شیوه رفتار می کنند ولی متاسفانه در ایران ، جلسه پرسش و پاسخ معمولا یک روز و یا دو روز بعد از نمایش فیلم برگزار می شود و مخاطب دیگر در آن سالن نیست و این اتفاق سبب می شود ارتباط بین سازنده اثر ، کارگردان با مخاطب در بیرون ،خارج از سالن شکل بگیرد ولی اگر بعد از نمایش فیلم پرسش و پاسخ اتفاق بیافتد ، هم مخاطب می تواند بازخورد خوبی از کار داشته باشد و هم کارگردان می تواند کار خود را خوب پیش ببرد و در آینده مشکلات کارش را اصلاح کند .
محسن استاد علی : امیدوارم که کارم را پسندیده باشند .
فیلم «جایی برای زندگی» به کارگردانی محسن استاد علی که در سال گذشته سیمرغ بهترین کارگردانی سی و دومین جشنواره فیلم فجر و همچنین تندیس بهترین کارگردانی و بهترین تدوین در جشن خانه سینما را از آن خود کرده است ، امسال در هشتمین جشنواره سینما حقیقت نیز شرکت کرده است و تاکنون در چهار بخش صدابرداری ، تدوین ، فیلم و کارگردانی کاندید شده است . محسن استادعلی در رابطه با داستان این مستند چنین می گوید : ” « جایی برای زندگی » برشی از زندگی چند مرد جوان و میانسال در مقطعی از شب عید در تهران است . زندگی چند آدم معمولی که ما خیلی راحت در شهر از کنار آنها گذر می کنیم ، من سعی کردم با تمرکز بر روی تک تک این آدم ها فیلمم را گسترش دهم که خروجی آن همان چیزی است که اکنون شاهد آن هستید . “
وی در رابطه با تجربه اش در سینما حقیقت می گوید : ” ارتباط گسترده مخاطب با فیلم در جشنواره حقیقت برای من جالب بود ، به این دلیل که در جشنواره فجر ، فیلم مستند در سایه فیلم داستانی قرار می گیرد و نمایش فیلم در جشن خانه سینما هم که محدود است . ولی جشنواره حقیقت به دلیل ارتباط گسترده ای که با افراد مختلف داشت از جهتی برای من خیلی خوب بود . “
کارگردان مستند ” عادت می کنیم ” ، ” سکوت ” و ” روز شغال ” در رابطه با کیفیت جشنواره امسال نسبت به دوره های پیشین اذعان داشت : ” من احساس می کنم حضور گسترده افراد و طیف های مختلف یکی از نقاط مثبت این جشنواره بود و همچنین برگزاری کارگاه ای . دی . ان از شبکه مستندسازان اروپا از جمله کارگاه هایی بود که در حاشیه جشنواره برگزار شد و فوق العاده بود . در مجموع فضا ، فیلم ها و کیفیت کارها در این جشنواره خوب بود و در واقع نقطه عطف سینمای مستند ما در این جشنواره قرار می گیرد و من احساس می کنم این جشنواره هر سال نسب به سال پیشین خود پیشرفت می کند . “