اصغر فرهادی کارگردان موفق سینمای ایران در مراسمی که برای رونمایی از کتاب ˝هفت فیلمنامه از اصغر فرهادی˝ برگزار شد، در جمع هنرمندان و اهالی ادبیات گفت: یک فیلمنامهنویس باید به همه چیز آگاه باشد و بعد شروع به نوشتن بکند.
به گزارش سینما فستیوال به نقل از هنرآنلاین، اصغر فرهادی که سال ۲۰۱۲ میلادی و در هشتاد و چهارمین جایزه اسکار به خاطر “جدایی نادر از سیمین” برنده بهترین فیلم خارجیزبان شد، در مراسم رونمایی از کتاب “هفت فیلمنامه از اصغر فرهادی” که شامل تمام آثار مکتوب سینماییاش است، شرکت کرد.
در ابتدای این مراسم فرهادی بیان کرد: انتظار چنین مراسم باشکوهی را نداشتم. فیلمنامههای پیش را که مرور میکنم، آنچه بین همه آنها مشترک است و از “رقص در غبار” تا “گذشته” پررنگتر و آگاهانهتر شده، علائم سؤال است، علائم سؤالی که فیلمنامه به فیلمنامه چندوجهیتر شده است.
این نویسنده و کارگردان سینما ادامه داد: در فیلمنامهنویسی سماجت و پشتکار بسیار مهم است و بانک عاطفی که از کودکی در ذهن پرشده در ناخودآگاه به کمک نویسنده میآید.
کارگردان فیلم “درباره الی” در این مراسم از کسانی که در رسیدن او به موفقیت تاثیر داشتند تقدیر کرد و گفت: فیلمساز این تعریف و تمجیدها را نباید به خود بگیرد.
او ادامه داد: اگر با این نوشتهها توانسته باشم جسارت پرسشگری را در تماشاگران تقاوت کرده و ترسشان را از کاشتن بذر سؤال در ذهنها بکاهم. از زمانی که برای نوشتن صرف کردهام راضی و خوشنودم که دنیای امروز ما بیش از آنکه نیاز به مقام و مسئول پاسخگو داشته باشد محتاج مردمی است پرسشگر. مردمی که از گذاشتن علامت سؤال در برابر هر آنچه برایشان ثابت و قاطع است نهرساند.
این کارگردان با ذکر مثالی اظهار کرد: تا چند وقت پیش سیگار میکشیدم و خیلی راحت این سیگار کشیدن هم در فیلمنامههایم میآمد اما از زمانی که ترک کردهام، دیدم ناخودآگاه هیچکدام از کاراکترهایم سیگار نمیکشند.
فرهادی در بخش دیگری از سخنانش کتاب چاپ شده را چکیده تجاربش دانست که فیلمنامه به فیلمنامه جلو رفته است و گفت: یک فیلمنامهنویس باید به همه چیز آگاه باشد و بعد شروع به نوشتن بکند. البته این تعریفی هم که میشود، فرهادی مثل یک مهندس نشسته و ساختار را نوشته است هم درست نیست و همانطور که گفتم بسیاری از اتفاقاتی که در فیلمنامهها رخ میدهد ناخودآگاه است.
فرهادی زمان را یکی از فاکتورهای بسیار مهم در سینما عنوان کرد و گفت: یک فیلمنامه خوب قطعاً در یک ماه نوشته نخواهد شد. حتی اگر همه نوابغ این حرفه در دنیا جمع شوند، کار هنری باید دم بکشد و در زمان خاصی به طعم و عطری برسد.
کارگردان “جدایی نادر از سیمین” در بخش پایانی سخنانش مطرح کرد: ما دچار یک بیماری شدهایم و هر چه داریم به چشم تحقیر نگاه میکنیم و فکر میکنیم بیرون از اینجا بهتر است در حالی که تعجیل در همهجا است. خود من برای هر کاری که وقت بیشتری گذاشتهام نتیجه بهتری گرفتهام و معتقدم حداقل زمانی که یک فیلمنامه باید نوشته شود، هفت تا هشت ماه است.
دراین مراسم امیرشهاب رضویان کارگردان سینما با اشاره به اینکه فرهادی محصول چند اتفاق مثبت در سینما ایران است، گفت: اول پشت کار او و در ادامه هم مدیریت مناسب باعث شده تا کارگردان تراز اولی مثل فرهادی در ایران به وجود بیاید.
او ادامه داد: اگر مدیریت درست در ایجاد انجمن سینما جوان وجود نداشت و جوانانی مثل فرهادی را حمایت نمیکرد معلوم نبود این استعداد درخشان آیا در جای امروزش قرار داشت یا نه.
در ادامه مراسم علی معلم، تهیه کننده منتقد سینما نیز درباره سینما فرهادی گفت: دو نکته بسیار مهم در سینما فرهادی وجود دارد که او را از دیگر سینما گران متمایز میکند.
او افزود: نکته اول اضافه کردن درام هیجانانگیز بر سینما اجتماعی ایران است. این نکته در سینما فرهادی یکتاست و کسانی که میخواهند از او تبعیت کنند به این نکته باید توجه داشته باشند که فرهادی پیش از فیلمسازی یک درامنویس مقتدر هم بوده است.
در ادامه این مراسم که با استقبال بسیار زیاد علاقهمندان به سینما برپا مواجه شده بود، امیر پوریا، سعید عقیقی و مهرزاد دانش از منتقدان سینما نیز درباره فیلمنامههای اصغر فرهادی به اظهارنظر پرداختند.
حسن کیانیان مدیر نشر چشمه نیز در این مراسم با اشاره به اهمیت و قدرت فیلمنامههای اصغر فرهادی درباره مجموعه آثار او به اظهارنظر پرداخت.
پایان بخش این مراسم حضور برخی از عوامل فیلمهای اصغر فرهادی روی سن و گرفتن عکس یادگاری بود و در ادامه این کارگردان با حضور در فروشگاه نشر چشمه کتابش را برای خریداران امضا کرد.
در این مراسم هنرمندانی چون حمید فرخنژاد، پریسا بخت آور، احمد مهرانفر، سروش صحت، محمود کلاری (فیلمبردار) شمس لنگرودی (شاعر) و.. حضور داشتند.
کتاب “هفت فیلمنامه از اصغر فرهادی” شامل فیلمنامههای “رقص در غبار”، “چهارشنبه سوری”، “شهر زیبا”، “دایره زنگی”، “درباره الی”، “جدایی نادر از سیمین” و “گذشته” است.