” خانوم ” یک فیلم اولی ِ زنانۀ خوب

یاد داشتی بر فیلم “خانوم” تینا پاکروان

“خانوم” داستان ۳ زن است. ۳ زن در ۳ نقطه ی این شهر بزرگ. ۳ زن از طبقات اجتماعی متفاوت .

تینا پاکروان که نامی آشنا  در سینمای ایران است و با بزرگانی همچون مهرجویی، کیمیایی، جیرانی و … کارکرده است، در اولین تجربه ی فیلمسازی خود به سراغ موضوغی رفته است که از جنس خودش است و اصطلاحا آن را زیسته است.

در هر ۳ اپیزود این فیلم شاهد حضور زنانی هستیم که مهم نیست از کدام طبقه ی اجتماعی اند، هر کدام بنا بر عهدی که با همسرانشان بسته اند، تا آخر به پای او ایستاده اند، حتی اگر مرد زندگیشان در حال فرار باشد. فراری که از نگاه فمنیستی این فیلمساز مختص مردان است.

داستان از ریتم خوبی برخوردار است و روند منطقی داستان کاملا تا انتها حفظ می شود. یکی از نقاط قوت این فیلمنامه پیوند قوی و غافلگیر کننده ی این ۳ داستان توسط شخصیت های فرعی با یکدیگر است. پیوندی کوچک ولی به اندازه، که تنها اشاره ای به آن می شود.

تنها اپیزود سوم کار کمی کش دار و خسته کننده است و آن هم به این دلیل است که کارگردان به دنبال پایان بخشیدنی دراماتیک به داستان است، که موقعیتش به سختی به دست می آید.

یکی از نقاط قوت فیلم بازی خوب پانته آ پناهی ها است. کاراکتری که به دلیل موسیقی دراماتیک اثر و همینطور بازی خوبش به راحتی مخاطب را با خود همراه می کند.

جدا از نگاه فمنیستی ای که در اکثر موارد در فیلم های اول فیلمسازان زن سینمای ما دیده می شود، “خانوم” به دنبال احترامی ست که از نظر فیلمساز آنطور که باید و شاید برای خانم های جامعه قائل نیستند. این نکته را می توان در تیتراژ پایانی فیلم مشاهده کرد که در آن، شاهد هستیم که در جلوی اسم تمام بازیگران زن کلمه ی “خانوم” گنجانده شده است.

خانوم هایی که همگی می توانند سزچشمه ی عشق و چارچوب یک خانواده باشند.

آرزو شفق – نویسنده میهمان