نوشته زیر یادداشتی از فیلم “خانوم” به کارگردانی تینا پاکروان است که در ایام سی و دومین جشنواره فیلم فجر منتشر شده بود. به بهانه اکران عمومی این فیلم، مطلب زیر بازنشر شده است.
“خانوم” اولین فیلم کارگردان جوان تینا پاکروان است که توانسته در اولین حضور خود در مقام کارگردانی اثری سینمایی پرقدرت و نسبتا موفق حضور یابد.
تینا پاکروان نیز همچون اکثر کارگردانان زن فیلم اولی موضوعی زنانه و فمنیستی را دستمایه ی فیلمش قرار می دهد . “خانوم” از فیلمنامه ی خوبی برخوردار است که سوالی را بی پاسخ نمی گذارد و با روندی منطقی داستان را به پیش می برد!
“خانوم” داستان ۳ زن است در ۳ نقطه ی شهر که هر کدام در زندگی شان با مسائلی درگیر هستند و پشتیبان و حامی همسرانشان!
اما نقطه ی اشتراک این ۳ زن، محکم بودن، قوی بودن و منبع عشق بودن است که تینا پاکروان این افراد را “خانوم” خطاب می کند!
“خانوم”هایی که بر خلاف همسران خود اهل فرار و در رفتن نیستند بلکه می مانند و می سازند! “خانوم” های تینا پاکروان ضعیف نیستند، تو سری خور نیستند، بدبخت جامعه و مفلوک نیستند! بلکه از هر قشر و طبقه ای که باشند محکم و با اراده هستند!
با این حال “خانوم” زیادی کشدار است! در لحظه هایی مخاطب از این حجم تکرار یک حرف خسته می شود و منتظر اتفاقی جدید است! اتفاقی که رخ نمی دهد!
موسیقی فیلم اثر کارن همایونفر است و عالی! موسیقی در تمام طول فیلم همراه می شود و بی نقص به کار خود ادامه می دهد!
“خانوم” خالی از ایراد نیست! اما بی ادعاست و این می تواند ما را امیدوار کند که در آینده نام تینا پاکروان را با فیلم هایی بهتر و قویتر، در مقام کارگردان بشنویم!
بابک ساجدی – سینما فستیوال