کدام فیلم‌ها رقبای احتمالی جایزه نخل طلا هستند؟

تازه‌ترین ساخته‌های برادران داردن، کن لوچ، آلخاندرو گونزالس ایناریتو، توماس وینتربرگ و… به احتمال زیاد در بخش رسمی شصت و هفتمین دوره جشنواره فیلم کن حضور دارند.

کن
به گزارش سینما فستیوال به نقل از خبرآنلاین، جوایز اسکار تمام شد، جشنواره فیلم ساندنس هم همین‌طور. اکنون چشمان صنعت فیلمسازی به جنوب فرانسه است: جشنواره فیلم کن در راه است.

از همین حالا گمانه‌زنی درباره اینکه کدام فیلم‌ها به بخش مسابقه رسمی جشنواره راه پیدا می‌کنند شروع شده است. می‌دانیم «گریس از موناکو» با بازی نیکول کیدمن فیلم افتتاحیه جشنواره امسال است که 14 تا 25 مه (24 اردیبهشت تا 4 خرداد 1393) برگزار می‌شود، اما فراتر از آن تنها در حد پیش‌بینی است. فهرست زیر شامل 12 است که به احتمال زیاد به کن می‌روند.

«دور از اجتماع خشمگین» (Far From the Madding Crowd)
توماس وینتربرگ فیلمساز دانمارکی با این اقتباس سینمایی از رمان توماس هاردی نویسنده بریتانیایی به قرن نوزدهم رفته است، رمانی که در 1967 مبنای فیلمی کلاسیک با تصاویر خاطره‌انگیز به کارگردانی جان شله‌زینگر بود. کری مالیگان در نسخه وینتربرگ نقش بت‌شبا اوردین، وارث سرسخت مزرعه‌ای را بازی می‌کند که با عشق و علاقه سه خواستگار متفاوت روبرو می‌شود. مایکل شین، تام استاریج و ماتیاس خونارتس در نقش نقش این سه خواستگار ظاهر شده‌اند. وینتربرگ آخرین بار سال 2013 با فیلم «شکار» در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن روی پرده رفت و مَس میگلسن ستاره فیلم به خاطر آن برنده جایزه بهترین بازیگر مرد شد. وینتربرگ سال 1998 برای فیلم «ضیافت» برنده جایزه هیئت داوران جشنواره کن شد.

«دو روز، یک شب» (Two Days, One Night)
کن هیچگاه از لوک و ژان پی‌یر داردن خسته نمی‌شود. برادران فیلمساز بلژیکی دو بار برنده جایزه نخل طلایی شده‌اند («رزتا» و «کودک»)، برای «سکوت لورنا» جایزه بهترین فیلمنامه را گرفتند و برای «پسری با دوچرخه» جایزه بزرگ هیئت داوران را به خانه بردند. «دو روز، یک شب» فیلم جدید آن‌ها مثل همیشه در یک شهر کوچک در بلژیک که برادران داردن آنجا را خانه خود می‌دانند، فیلمبرداری شده است. این بار آن‌ها از یک ستاره برای نقش اصلی خود استفاده کرده‌اند. ماریون کوتیار نقش زنی را بازی می‌کند که چیزی نمانده شغل خود را از دست بدهد. حضور فیلم در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن تقریبا قطعی است.

«جادو در مهتاب» (Magic in the Moonlight)
وودی آلن همچنان در کن یک قهرمان محسوب می‌شود و این جایگاهی است که حتی اتهامات درمورد زندگی‌ شخصی او نمی‌تواند روی آن تاثیر بگذارد. البته فیلم‌های آلن به شکلی عاقلانه عموما از بخش مسابقه سر در نمی‌آورند. کن تا این حد کوته‌بین نیست. هرچند شاید استقبال منتقدان از فیلم قبلی او «جازمین غمگین» این نگاه را عوض کند. گذشته از این، آلن فیلم جدید خود «جادو در مهتاب» را در جنوب فرانسه ساخته است که این نکته احتمال انتخاب فیلم برای نمایش در کن را بیشتر می‌کند. آیلین اتکینز، کالین فیرث، مارشا گی هاردن، همیش لینکلیتر، سایمن مکبرنی، اما استون و جکی ویور در این کمدی رمانتیک بازی می‌کنند. داستان فیلم جدید آلن در عصر پرزق و برق جَز در دهه 1920 روی می‌دهد و درباره مردی انگلیسی است که می‌کوشد پرده از یک کلاه‌برداری احتمالی بردارد. «جادو در مهتاب» پس از «نیمه‌شب در پاریس» دومین فیلم آلن است که در فرانسه فیلمبرداری شده و هشتمین فیلم اوست که داستانش در اروپا روی می‌دهد.

«نقشه ستارگان» (Maps to the Stars)
دیوید کراننبرگ ظاهرا اکنون به رابرت پاتینسن به چشم یک همکار جدید نگاه می‌کند و پس از همکاری دو سال پیش او با پاتینسن در فیلم «کاسموپلیس» به نظر می‌رسد حضور فیلم جدید آن‌ها «نقشه ستارگان» در کروازت بسیار محتمل باشد. این فیلم از روی فیلمنامه‌ای نوشته بروس واگنر ساخته شده و ظاهرا درباره دنیای پیچ‌در‌پیچ آدم‌های مشهور سطحی و خودخواه و پادوهای آن‌هاست. جولین مور، جان کیوساک و میا واسیکووسکا دیگر بازیگران این فیلم هستند. کراننبرگ در 1996 با فیلم «تصادف» برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره کن شد و سال 2006 جایزه یک عمر دستاورد این جشنواره را دریافت کرد.

«تالار جیمی» (Jimmy’s Hall)
قطعا کن فرصت انتخاب هیچ فیلمی را که از آن به عنوان تازه‌ترین ساخته کن لوچ یاد می‌شود، از دست نمی‌دهد. «تالار جیمی» فیلم جدید این فیلمساز بریتانیایی درباره یک کمونیست ایرلندی است که پس از یک دهه تبعید به خانه بازمی‌گردد تا تالار رقص خود را بازگشایی کند. لوچ برای چهاردهمین بار با پل لاورتی همکار فیلمنامه‌نویس خود کار کرده است. لوچ در 1990 برای «دستور کار پنهان» و در 1993 برای «بارش سنگ‌ها» جایزه هیئت داوران کن را برد و در 2006 برای «باد بر مرغزار می‌وزد» جایزه نخل طلا را دریافت کرد. او سال 2012 هم با «سهم فرشتگان» جایزه هیئت داوران کن را برد.

«ابرهای سیلس ماریا» (Clouds of Sils Maria)
از روی خط داستانی فیلم جدید اولیویه آسایاس فیلمساز فرانسوی می‌توان این طور برداشت کرد که این فیلم تلفیقی از «پرسونا» اینگمار برگمان و فیلم «همه چیز درباره ایو» است. ژولیت بینوش نقش ماریا اندرس، یک بازیگر فراموش‌شده را بازی می‌کند که وقتی یک مدل جوان‌تر (کلویی گریس مورتس) در بازسازی یکی از معروف‌ترین نقش‌های او ظاهر می‌شود، با بحران مواجه می‌شود. کریستن استیوارت در «ابرهای سیلس ماریا» به نقش حامی ماریا مقابل دوربین رفته است. آسایاس از این جشنواره‌ به آن جشنواره می‌رود. آخرین فیلم او «چیزی در هوا» در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره ونیز نمایش داده شد، در حالی که تریلر تلویزیونی «کارلوس» به کارگردانی او در جشنواره کن روی پرده رفت.

«پرنده‌باز» («Birdman»)
آلخاندرو گونزالس ایناریتو سال 2001 با فیلم هیجان‌انگیز «آمورس پروس» جان تازه‌ای به سینمای آمریکای لاتین بخشید. او آخرین بار سال 2010 با فیلم «بیوتیفول» در کن حضور داشت و انتظار می‌رود با فیلم جدیدش «پرنده‌باز» بار دیگر به کروازت بازگردد. این فیلم انگلیسی‌زبان به نوعی هجو شهرت و پیامدهای آن است. داستان درباره بازیگری میانسال است که زمانی نقش یک ابرقهرمان محبوب را بازی می‌کرده و اکنون می‌خواهد با حضور در نمایشی در برادوی – که از روی داستانی کوتاه نوشته ریموند کارور تولید شده – شکوه از‌دست‌رفته خود را بازیابد. مایکل کیتن نقش اصلی را بازی می‌کند. ادوارد نورتن، اما استون و نائومی واتس دیگر بازیگران «پرنده‌باز» هستند. ایناریتو به عنوان اولین فیلمساز مکزیکی برای «بابل» نامزد اسکار بهترین کارگردانی شد.

«سه قلب» (Three Hearts)
کن همیشه دوست داشته به تعداد کافی فیلم‌های وطنی را در میان فیلم‌های بین‌المللی به نمایش درآورد و این بار «سه قلب» با بازی چهره‌های محبوب کروازت – شارلوت گنزبورگ و کاترین دونوو – به نظر بخت زیادی برای راه پیدا کردن به بخش مسابقه رسمی دارد. جزئیات داستان فیلم هنوز اعلام نشده، اما ظاهرا درباره دو خواهر بازیگر است که مادرشان (دونوو) به تنهایی آن‌ها را بزرگ کرده است. «سه قلب» را بونوا ژاکو کارگردانی کرده که درام تاریخی «بدرود ملکه من» به کارگردانی او سال 2012 فیلم افتتاحیه جشنواره فیلم برلین بود. «دختر تنها» و «ویلای آمالیا» از دیگر فیلم‌های اوست.

«شوالیه جام‌به‌دست» (Knight of Cups)
ترنس مالیک فیلم جدید خود را بدون اینکه خبری از آن درز کند مقابل دوربین برد. تنها چیزی که می‌دانیم این است که «شوالیه جام‌به‌دست» درباره یک مرد و ارتباط او با چند زن است. نقش مرد را کریستین بیل بازی می‌کند و ناتالی پورتمن، کیت بلانشت و ایموجین پوتس نقش زنان را ایفاء‌ می‌کنند. باید امیدوار باشیم «شوالیه جام‌به‌دست» بیشتر شبیه «درخت زندگی» باشد تا «به سوی شگفتی»، فیلم قبلی مالیک. فیلم اول دو سال پیش برنده جایزه نخل طلای جشنواره شد. مالیک تا پیش از «درخت زندگی» در 40 سال فعالیت تنها چهار فیلم «برهوت»، «روزهای بهشت»، «خط قرمز باریک» و «دنیای نو» را کارگردانی کرد.

«خواب زمستانی» (Winter Sleep)
نوری بیلگه جیلان فیلمساز ترکیه‌ای یکی از چهره‌های ثابت جشنواره کن است. از «دوردست» در سال 2002 هر فیلمی که او ساخته در بخش مسابقه کن روی پرده رفته و برنده یک جایزه بزرگ شده است. بنابراین سال آینده هم احتمال موفقیت او در کن هست. تنها چیزی که درباره «خواب زمستانی» فیلم جدید جیلان می‌دانیم این است که در آناتولی فیلمبرداری شده و «درباره آدم‌ها» است. جیلان همیشه پنهانی کار می‌کند و بنابراین برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر درباره فیلم جدیدش باید تا ماه مه صبر کرد. جیلان سال 2011 در جشنواره کن جایزه بزرگ هیئت داوران را به طور مشترک با «پسری با دوچرخه» لوک و ژان پی‌یر داردن دریافت کرد. او سال 2008 هم با «سه میمون»‌ برنده جایزه بهترین کارگردان از جشنواره کن شد و سال 2006 در کن با «اقلیم‌ها» جایزه فیپرشی را گرفت. «قصبه» و «ابرهای ماه مه» از دیگر ساخته‌های این فیلمساز متولد استانبول است.

«قبرستان پادشاهان» (Cemetery of Kings)
آپیچاتپونگ ویراستاکول فیلمساز تایلندی سال 2010 با «عمو بونمی که می‌تواند زندگی‌های‌ گذشته خود را به یاد بیاورد» برنده جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن شد. او احتمالا با تازه‌ترین ساخته خود «قبرستان پادشاهان» به کن بازمی‌گردد. ظاهرا فیلم جدید ویراستاکول هم داستانی اسرارآمیز و سوررئال را به تصویر می‌کشد. داستان درباره یگانی از سربازان است که در شهر کوچکی در تایلند با بیماری خواب دست و پنجه نرم می‌کنند. ویراستاکول که در دنیای سینما تنها به اسم «جو» شناخته می‌شود، از سال 1993 با ساختن فیلم کوتاه «گلوله» وارد عرصه فیلمسازی شد. او از آن زمان تاکنون حدود 25 فیلم کوتاه و بلند داستانی و مستند ساخته است. ویراستاکول سال 2002 با فیلم «ارادتمند شما» جایزه اصلی بخش نوعی نگاه جشنواره کن را گرفت و دو سال بعد با «اختلال استوایی» جایزه هیئت داوران این جشنواره را گرفت.

«شیطان‌صفت» (Maleficent)
احتمال حضور روایت شرکت والت دیزنی از مالفیسنت، معروف‌ترین ضدقهرمان انیمیشن کلاسیک «زیبای خفته» (1959) در بخش مسابقه کن خیلی ضعیف است، اما برگزارکنندگان جشنواره کن پیش از این فیلم‌هایی مانند «دزدان دریایی کارائیب» و «ایندیانا جونز و قلمرو جمجمه بلورین» را در بخش خارج از مسابقه به نمایش گذاشته‌اند و «شیطان‌صفت» هم می‌تواند چنین وضعیتی داشته باشد. آنجلینا جولی در این فیلم به نقش «بانوی همه شرارت‌ها» ظاهر شده و ال فانینگ هم نقش پرنسس اورورا را بازی می‌کند. «شیطان‌صفت» 30 مه (9 خرداد) اکران می‌شود و این یعنی فیلم می‌تواند اولین بار در دنیا در کن روی پرده برود.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *