“خواب زده ها” به گفته کارگردانش قرار است یک کمدی عاشقانه باشد. که نه عاشقانه می شود و نه کمدی.
فیلم با معرفی کلیشه ای و سردستی آدم های اصلی اش شروع و با یک منطق فانتزی – خواب مشترک همگانی – به جریان می افتد. اما این منطق فانتزی را که هر چیزی در آن می تواند اتفاق بیافتد پی نمیگیرد. حال آنکه این ترفند می توانست به لحن کمیکی که کمیتش در فیلم تا به آخر لنگ می زند کمک کند. اما متاسفانه همان جایی که آغاز شده تمام می شود. و ادامه در فضای رئال می گذرد. رئالی که به خاطر عدم شخصیت پردازی درست همه آدم ها به خصوص نازگل ( ساره بیات ) ضربه می خورد. شخصیتی ( نازگل) که فیلم و مرد اصلی قصه قرار است بر محور آن بچرخد به کل شکل نگرفته. دختری از قشر پایین جامه با نگرشی به اصطلاح مدرن و عقده ها و آرزوهای کوچک در حد لباس و خانه و… است که گیج است و گیج می ماند. انتخاب بازیگر و بازی بدش معضل را دو چندان میکند.
به نظر این اشکال قبل از کارگردانی از فیلمنامه اثر است. فیلمنامه ای که هیچ کدام از شخصیت هایش را قادر به پردازش نیست. و از ایده محوری خواب زدگی هم به جز دقایقی که هدر می شود سودی نمی برد. فیلمنامه هیچ چیز را درست باز گو نمیکند منطق داستان گویی اش متزلزل است. رابطه آدم ها ناروشن و کلیشه ای است ( به سبک سریال های تلویزیونی) و در آخر بی آنکه طرفی از ایده خوبش ببندد آسان و فیلمفارسی وار تمام می شود. باقی می ماند دو بازی خوب فرهاد اصلانی و اکبر عبدی که در فیلم هدر شده اند.
توقعم از جیرانی بیشتر از این بود. اما موافقم که بازی های عبدی و اصلانی فوق العاده بود
فیلم خواب زده های جیرانی گیجه درست! اما مطلب شما که گیج تره! منقطع می نویسید انگار دارید حرف می زنید به جای اینکه بنویسید!!!
من هم منظور شما رو نفهمیدم ، منطق فانتزی فیلم کجا بود ؟
موافقم بیشتر شبیه به حرف زدنه تا یادداشت نویسی… به نظر من استعدا جیرانی تو بازی گرفتن از بازیگراست.. حالا باید دید که واقعا امسال چه کرده
“من مادر هستم” جیرانی اوج فیلمسازی او بود. امیدوار بودم و هستم که این روند رو به بالا همچنان ادامه داشته باشد.
هنوز فیلم را ندیدم.
انتقاد شما از فیلمنامه ، از جیرانی بعید است.
از دل آرزو می کنم ، اینگونه نباشد که گفتید.
متاسفانه ولی همین جوره. من هم باورم نمی شد ولی رفتم فیلم رو دیدم افتضاح بود حتی یک المان هم از فیلم های جیرانی رو نداشت. افسوس
فقط صرف نظر از بازی و زمین خوردن های تصنعی اینو میخوام بگم که:
کاش یا ساره بیات تو جدایی بازیگر نمیکرد یا تو این فیلم….!!!
ساره بیات باعث تعادل این فیلم شده بود چون از لودگی های بی اندازه اکبر عبدی که بگذریم روند داستان بیشتر تو دست ساره بیات افتاده بود
ببین باعث تعادل فیلم هی وقت دیالوگ بد و بازی بدی نباید داشته باشه حداقل
من همچنان سر دیالوگی که تو مترو به شریفی نیا گفت در عجبم و نمره منفی زیادی بهش میدم و اعتقاغد دارم خوب باید همیشه خوب باشه و اگر بدی داشته باشه خوب نیست همیشه
جیرانی که خدای بازی گرفتن از بازیگر هاست نتونست از این آدم بازی بگیره.
تو جدایی هم خیلی بازی جشمگیری نداشت.