“بیگانه” ای که برای همیشه بیگانه ماند

مطلب زیر از سری نوشته های شما مخاطبین عزیز است و انتشار آن الزاما مبنی بر تایید سینمافستیوال نمی باشد. همچنین خوانندگان می توانند هرگونه یادداشتی در تائید یا تکذیب این مطلب را به سینمافستیوال ارسال نمایند تا در بخش یادداشت های شما انتشار داده شود.

هادی ذوالفقاری

“بیگانه پنجمین فیلم بلند سینمایی بهرام توکلی است که در سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر به نمایش درآمده است. “بیگانه” که برداشت آزادی از نمایشنامه ی “تراموایی به نام هوس” ویلیام تنسی است، داستان دو خواهر را روایت می کند با زندگی و طرز تفکر متفاوت. در واقع “بیگانه” را می توان برداشتی ناموفق از این نمایشنامه و کپی ای از فیلم سینمایی “اتوبوسی به نام هوس” الیا کازان دانست. کپی ای بد!

“بیگانه” قصه ندارد، داستانی را برای مخاطب روایت نمی کند، اجازه ی نزدیک شدن به کاراکترها را به مخاطب نمی دهد و آنها را به شخصیت تبدیل نمی کند. هرجا هم که تاحدودی به کاراکترها نزدیک می شود و مخاطب را با خود همراه می کند، به ناگاه تصمیم به فرار می گیرد و مخاطب را در خیابان شلوغی به حال خود وامی گذارد. و این موجب می شود تا مخاطب نتواند روند منطقی داستان و ارتباطات موجود را به درستی درک کند.

گویا توکلی از آن دست کارگردانانی است که با یک بار موفقیت در استفاده از فرمی برای فیلمسازی، گمان می کند که آن نحوه ی فیلمسازی همیشه می تواند موفق عمل کند، غافل از آنکه با به تکرار افتادن، تجربه ی موفق اولیه هیچگاه تکرار نمی شود. زمانی که لوکیشن و دکوپاژ خانه ای که اکثر پلان ها در آن فیلمبرداری شده است را می بینیم، به ناگاه به یاد “اینجا بدون من” می افتیم. ” اینجا بدون من” ی که فیلمی متوسط در کارنامه ی توکلی به حساب می آید و آن هم برگرفته شده از نمایشنامه ای از تنسی است.

توکلی با ساخت “پرسه در مه” که نویسندگی آن را نیز خود بر عهده داشته، نشان داد که می تواند کارگردان موفقی در سینمای ایران باشد. اما اگر روند فیلمسازی توکلی را مرور کنیم متوجه سیر نزولی شدیدی در آثاراش می شویم، سیری که اگر همچنان ادامه یابد دیگر نمی توان توکلی را یکی از فیلمسازان آینده دار سینما ی ایران به حساب آورد.

در انتها یک پیشنهاد به بهرام توکلی دارم، آقای کارگردان دست از سر آثار تنسی بردار و با به تکرار افتادن مخاطبانت را از دست نده. نشان دادی حرف های شخصی خودت می تواند فیلمی ماندگار و تاثیرگذار چون “پرسه در مه” را بیافریند، پس از حرف های شخصی ات برای ما بگو!