فیلم «خداحافظی با زبان» جدیدترین ساخته «ژان لوک گدار»، فیلمساز افسانه‌ای سینمای فرانسه از پاییز در سینماهای آمریکا به روی پرده می‌رود.
به گزارش سینمافستیوال، «لوک گدار»، سینماگر 83 ساله فرانسوی که و خالق آثار ماندگاری چون «از نفس افتاده»، «زن، یک زن است» و «آلفاویل»، با فیلم تجربی و خاص «خداحافظی با زبان» دوباره به سینماهای جهان بر میگردد.
این فیلم کاملا تجربی، درامی رمانتیک درباره زندگی یک مرد و زن است و نیمه دوم فیلم از زاویه دید یک سگ ولگرد روایت می‌شود.
ساخته جدید «گدار» موفق شد جایزه هیأت داوران شصت‌وهفتمین جشنواره فیلم کن را به صورت مشترک با فیلم «مامی» خاویر دولان دریافت کند تا «گدار» 83 ساله که تاکنون 19 فیلم را به جشنواره کن آورده است، بتواند اولین جایزه خود را از بخش اصلی این رویداد معتبر سینمایی کسب کند.
از جمله جوایز دریافتی وی در سالهای عمر هنری اش می توان به خرس طلای جشنواره برلین در سال 1965 برای فیلم «آلفاویل» و همچنین دو نشان افتخار سزار در سالهای 1987 و 1998 و یک شیر طلای جشنواره ونیز در سال 1982 برای مجموعه فعالیت‌های سینمایی‌اش و یک شیر طلای دیگر در سال 1983 برای فیلم «نام کوچک؛ کارمن» در جشنواره ونیز و همینطور یک اسکار افتخاری برای قدردانی از تمام فعالیت‌های سینمایی او در سال 2010 اشاره کرد.
گدار درباره سبک فیلم‌سازی‌اش توضیح می‌دهد: نحوه فیلم‌سازی من همانند شیوه‌ای است که دو یا سه نوازنده جاز آهنگ می‌سازند. در واقع لزوما هیچ سناریوی نوشته‌ای وجود ندارد، بلکه ما موضوعی را انتخاب می‌کنیم سپس بازیگران آن را ایفا می‌کنند و در نهایت فیلم سازمان یافته و تدوین می‌شود. هیچ دیالوگ از پیش تعیین شده‌ای در کار نیست و تنها چند کُلاژ و یادداشت وجود دارد که پیوند آنها به ساخت یک فیلم می‌انجامد.
سینمای گدار در عرصه سینمای جهان منبعی برای سایر کارگردانان دیگر محسوب می‌شود، اما گدار نیز در فیلم‌هایش تلاش کرده از سکانس‌های فیلم‌های پیش از خود و علاوه‌بر آن نقاشی نقاشانی چون «رنوا» و دیگر نقاشی‌های معروف در طراحی صحنه‌های فیلم‌هایش بهره ببرد.