نامزدهای هشتاد و هفتمین دوره آکادمی اسکار اعلام شد. همچون سال های گذشته بزرگترین توجه منتقدان به فیلم هایی بود که در یک سال گذشته ، جوایز متعددی را در فستیوال های مختلف سینمایی همچون گلدون گلوب درو کردند. در این میان می توان بدین نکته هم توجه کرد که گویا جوایز اسکار نیز همچون جشنواره های داخلی خودمان ، بین بازیگران و کارگردانان مطرح خودشان تقسیم می شود.
از دیگر سو ، آن چه دریافت جایزه در ویترین معتبر سینمایی جهان را ، بیش از پیش با اهمیت می کند ، دیده شدن یک اثر سینمایی در سرتاسر جهان است. بنابراین حتما فارغ از شاخصه های ارزش گذاری یک فیلم سینمایی خوب ، اثری برگزیده و معرفی می شود که به تفکرات و سیاست های مسئولین برگزارکننده جشنواره همسو و نزدیک و یا اهداف شان را پاسخگو باشد.
که در این بین فیلم سینمایی « لوسی » به کارگردانی لاک بسمون نمی تواند و نباید در هیچ بخش از این جایزه به ظاهر معتبر جهانی ، مقبول منتقدانش قرار گیرد !! این فیلم که محصول مشترک فرانسه و امریکاست ، با داشتن مهمترین ویژگی یک فیلم سینمایی که همانا سرگرمی ست ، بروزترین مباحث فلسفی را از پس تعریف کردن قصه ای یکدست و روراست با مخاطب به تصویر می کشد و تا آخرین لحظه ی فیلم ، او را بر روی صندلی اش میخکوب می کند .
این کارگردان که در کارنامه اش فیلم موفق ” لئون حرفه ای ” را نیز دارد ، بازی های بی نقصی را از بازیگرانش گرفته است .
فیلمی که در سه هفته اول اکران آن ، صدرنشین جدول فروش فیلم در سینماهای جهان بوده و مخاطبان بسیاری را با خود همراه کرده است.
حال ، بار دیگر به مطالب مطرح شده در ابتدای نوشته ام بر می گردم . به واقع ، ملاک و مقیاس منتقدان اسکار برای برگزیدن آثار و انتخاب نامزدها و در نهایت برگزیدن فیلم چیست ؟ آیا واقعا فیلم های برگزیده در سال های گذشته ، بهترین فیلم های سینمایی به لحاظ شاخصه های سینمایی است ؟ و سوال مهمتر این که چرا « لوسی » در بین نامزدهای هیچ یک از بخش های دریافت جوایز اسکار ۲۰۱۵ نیست؟
فریبا برومند – سینما فستیوال